فهرست مطالب

44444444444
با سلام خدمت شما عزیزان همراه.امروز در نظر دارم ادامه بحث مدیریت هزینه های ظرفیت را عنوان کنم.در بخش قبل توضیحاتی راجع به ظرفیت ها و ظرفیت بلا استفاده و روشهای تغییر در ظرفیت عملی عنوان کردیم.امروز در ادامه ،به محرک های هزینه ظرفیت خواهیم پرداخت.

محرک های هزینه ظرفیت 

ظرفیت منابع بلندمدت را می توان از طریق محرک های هزینه های آنها اندازه گیری کرد .برای مثال ،ظرفیت کار مستقیم از طریق تعداد ساعات کار در دسترس و ظرفیت بخش راه اندازی از طریق تعداد راه اندازی های انجام شده توسط این بخش و یا از طریق تعداد ساعات مصرف شده برای راه اندازی تعیین می شود.

برای برخی از منابع بلندمدت نمی توان یک رابطه علت و معلولی بین منابع و متغیرهای تولیدی یا خدماتی بیان کرد .ظرفیت این گونه از منابع را که در هزینه یابی بر مبنای فعالیت ،منابع در سطح کارخانه گفته می شود، نمی توان گفت بر حسب یک متغیر تولیدی بیان کرد.زیرا ، استفده از آنها به حجم یا سطح خاصی از فعالیت تولیدی یا خدماتی بستگی ندارد.

هزینه های ظرفیت :

هزینه ی ظرفیت ،هزینه ی ایجاد و نگهداری ظرفیتی اختصاص یافته برای یک دورهی معین است.هزینه ی مزبور شامل همه ی هزینه های تحقق یافته برای یک ظرفیت و سهمی از استهلاک هزینه های سرمایه ای مرتبط با این ظرفیت است .برای مثال ، هزینه های ظرفیت یک ماشین در یک بخش شامل همه هزینه های نگهداری ، تعمیر و استهلاک ماشین آلات است.

هزینه های ظرفیت با تغغیر ظرفیت تغییر می کند .معمولا در همه ی وضعیت ها یا افزایش ظرفیت ،هزینه های ظرفیت نیز افزایش می یابد ؛اما نمی توان گفت رابطه منطقی بین آنها در نظر گرفت.در بیشتر مواقع ظرفیت به صورت پلکانی افزایش می یابد .بنابراین رابطه ریاضی ثابتی بین ظرفیت و هزینه آن وجود ندارد.

شناسایی منابع :

برای ارائه ی اطلاعات هزینه های ظرفیت بلااستفاده هر منبع مورد استفاده در فرآیند تولید کالا وخدمات به مدیران ، اولین گام شناسایی همه ی منابع بنگاه اقتصادی است .برخی از منابع مانند مواد مستقیم کاملا مشهود هستند .اما ممکن است مدیران به شناسایی و تعریف سایر موارد نیاز داشته باشند.

برای مثال ، برای تحلیل هزینه های ظرفیت بخش های مهندسی ، چه میزان از جزئیات ضروری است ؟ آیا لازم است که این منبع به اجزایی مانند برنامه ریزی فرآیند ،ابزارها و مهندسی تفکیک یک بخش و چند زیر بخش وجود داشته باشد ؟
وجود اطلاعات تفصیلی و جزیی برای ارائه ی تصویر شفاف وروشن از وضعیت یک منبع ضروری است .اما به باید به خاطر داشت که هزینه ی گردآوری و نگهداری این اطلاعات نیز قابل توجه است .افزون بر این اطلاعات جزیی و تفصیلی می تواند موجب گمراهی کاربر در تصمیم گیری شود.

بهبود و افزایش کارایی :

موثر ترین راه برای کاهش هزینه های ظرفیت، استفاده کارامد از منابع است .کاربرد کایزن یا بهبود مستمر ،منجر به بهبودهای عمده در کارایی می شود .احرای یک فن آوری یا فرآیند جدید از طریق مهندسی دوباره گام بزرگی در افزایش و بهبود کارایی است .

بهبود کارایی بر منابع کوتاه مدت و بلند مدت اثر متفاوتی دارد .درک صحیح این تفاوت منجر به عملکرد مدیران در آینده می شود .اگر از این منابع کوتاه مدت به صورت کارآمدتر استفاده شود ، وجوه نقد کمتری برای خرید آنها استفاده می شود در نتیجه ، هزینه تحصیل منابع کوتاه مدت کاهش می یابد.
بهبود کارایی منابع بلندمدت باعث افزایش استفاده از آنها و کاهش هزینه ظرفیت بلااستفاده می شود .این اعتقاد نادرست در بحث بودجه بندی وجود دارد که صرفا با کاهش محرک های هزینه ، هزینه های عملیاتی مربوط نیز کاهش می یابد.
اما ، چه عاملی به طور واقعی هزینه های مصرف منابع را کاهش می دهد ؟ در برخی ازموارد ، افزایش و بهبود کارایی نمی تواند سود عملیاتی را افزایش دهد .شکل زیر این مفهوم را به طور خلاصه نشان می دهد.

 

00000000000000000

در اینجا بحث مربوط به مدیریت هزینه های ظرفیت به پایان می رسد.

مطالب مرتبط با این بخش:

هزینه های ظرفیت…! را مدیریت کنید (بخش اول)

شاد و پیروز باشید.

اعظم رزی

پر بحث ترین مقالات مرتبط

دیگر مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شروع نامنویسی دوره حضوری آنلاین ۳۳ ام صفرتاصدمالیات ۱۴۰۲

آخرین بروزرسانی ها :

بروز ترین دوره ها :